تعیین الگوی کشت بهینه و ارزش گذاری آب با استفاده از تلفیق روش های برنامه ریزی ریاضی تحت ریسک و ارزش مانده (مطالعه موردی: شهرستان فیروزآباد)

مطالعه حاضر، الگوی بهینه کشت محصولات زراعی و ارزشگذاری آب شهرستان فیروزآباد را مورد بررسی قرار داده است. محصولات مورد مطالعه (گندم، جو، برنج، ذرت)، حدود 95 درصد کشاورزی منطقه را شامل می شود. برای این منظور ابتدا الگوی بهینه کشت با استفاده از برنامه ریزی خطی محاسبه و با الگوی فعلی مقایسه، سپس با برنامه ریزی تحت ریسک موتاد- هدف و روش ارزش مانده به تعیین ارزش اقتصادی آب منطقه پرداخته شد. داده های مورد نیاز از 211 مزرعه شهرستان فیروزآباد به صورت مقطعی در سال (1391-1390)، با روش نمونه-گیری خوشه ای دومرحله ای و آمار مربوط به بازدهی ناخالص محصولات طی6 سال (1390-1385) از آمار وزارت جهاد کشاورزی شهرستان و استان جمع آوری گردید. ضرایب محدودیت های مدل به وسیله داده های پرسشنامه های تکمیل شده بدست آمد. بعد از تدوین مدل، با بکارگیری نرم افزارهای excel و win qsb، داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از الگوی کشت بهینه منطقه نشان داد که با توجه به محدودیت های موجود و همچنین منابع در دسترس، برای دست یابی به الگوی بهینه کشت دشت فیروزآباد باید از21 درصدکشت گندم صرف نظر کرده و 142 درصد کشت ذرت را افزایش داد. همچنین قیمت سایه ای هر متر مکعب آب 117 تومان است که میزان افزایش در درآمد خالص به علت افزایش یک واحد نهاده آب در منطقه را نشان می دهد.